Ville Valo & Agents '99



Wiosną 1999 roku Ville Valo dostał propozycję zaśpiewania piosenek, których autorem jest Rauli Badding Somerjoki w programie telewizyjnym Laulava Sydän na TV2.

Ville zyskał reputację fana Badding'a po tym jak pochwalił jego twórczość w jednym z wywiadów oraz w programie telewizyjnym Jyrki puszczono klip, na którym HIM wykonuje piosenki Rauliego w wersji akustycznej (na przyjęciu z okazji wydania pierwszego albumu HIM)

Przed nagraniem programu, Ville otrzymał taśmy z próbami zespołu Agents i ćwiczył śpiewanie ich w domu.  Zgodzili się aby Ville zaśpiewał swoje ulubione piosenki Badding'a: Niin jykevää on rakkaus, Paratiisi oraz Ikkunaprinsessa.

- Byłem tak cholernie zdenerwowany w studio telewizyjnym, przyznaje Ville. - Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz jak bardzo trzęsą mi się nogi. Nigdy wcześniej nie śpiewałem z zespołem "szlagrowym" ("schlager band" - wiecie o co chodzi :) i było ciężko śpiewać na żywo w studyjnej scenerii. Ale jednocześnie wspaniale mieć koło siebie Jormę Kääriäinena śpiewającego chórki, Pulliainena i innych muzyków grających za tobą.

- Poszło zaskakująco dobrze, nawet członkowie zespołu Agents polubili efekt końcowy. Chociaż byłem młodym, pryszczatym metalowcem o długich włosach - nadal czuli do mnie sympatię. Po nagraniu poszliśmy na piwo to hotelu Tammer i rozwialiśmy na różne tematy.

- Bardzo się cieszę, że gdy wydano CD z kompilacją nagrań z tego programu, umieszczono na nim także moje piosenki. Większość utworów na płycie została później ponownie nagrana w studiu, jednak ja nie miałem na to czasu ponieważ byłem zbyt zajęty HIM




okładka płyty "Agents & Jorma Kääriäinen ‎– Laulava Sydän" zawierająca nagrania z programu (wydana w 1999)


- Zrealizowałem ten projekt częściowo dla moich rodziców. Moja mama i tata byli wielkimi fanami Baddinga, a ja chciałem im pokazać, że potrafię śpiewać też piosenki tego typu, a nie tylko "machać włosami". Chciałem im udowodnić że ich syn nie zszedł jeszcze totalnie na psy.

- Mojemu tacie zadedykowałem także cover piosenki Tuomari Nurmio - Valo yössä, który zaśpiewałem z myślą o umieszczoniu go na składance CD "Tuomarin Todistajat". Jest to wersja a capella, wielogłosowa na której słychać także pstrykanie palcami.  - To ulubiona piosenka mojego taty, słuchał jej bardzo często gdy pracował jeszcze jako taksówkarz. "On the roof of the taxi flashes the only spot of light in the night" ("na dachu taksówki świeci się jedyna plama światła w nocy" - jest to pierwszy wers piosenki)





okładka płyty "Tuomarin Todistajat" zwierającej piosenkę "Valo yössä"*



Ville jest jeszcze większym fanem twórczości Tapio Rautavaara, jednak nie śpiewał jego piosenek publicznie, ponieważ uważa, że oryginalne wersje są zbyt wyraziste i trudno byłoby je przerobić bez poczucia "zbeszczeszczenia".

Za granicą HIM często porównywany jest do Sisters of Mercy i innych zespołów grających mroczną muzykę. Ludzie nie rozumieją jak silne korzenie ma fińska, melancholijna muzyka. Prawda jest taka, że na mroczny klimat utworów HIM duży wpływ miała twórczość Rautavaara i podobnych do niego muzyków.

Ville przyznaje, że jest tak wielkim fanem Tapio Rautavaara, że rozważał zrobienie sobie tatuażu z jego podobizną. Sylwetka Rautavaara trzymającego kufel byłaby imponującą ozdobą.



na zdjęciu: Tapio Rautavaara



Ville ma także własne wspomnienia związane z Tapio:

- Kiedy mój tata pracował jako taksówkarz i mieszkaliśmy na Mäkitorpantie, zlecenia przychodziły co jakiś czas z domu Rautavaara na ulicy Larinkyöstintie (obie ulice: Mäkitorpantie i Larinkyöstintie znajdowały się w tym samym mieście - Oulunkylä) by zabrać go do outletu. Później jechali do sklepu monopolowego w Käpylä kupić wódkę Koskenkorvą.

- Nie wiem jak wielkim pijakiem Rautavaara był naprawdę. Na ten temat krąży wiele historii, ale nadal był silny i wysportowany (...)




Zawsze podkreślam - nie jestem profesjonalnym tłumaczem, materiał po angielsku znajduje się TUTAJ
Tekst w oryginale pochodzi z książki Synnin viemää
/będę wdzięczna za zgłoszenie błędów jeśli coś źle przetłumaczyłam: black6eyed@gmailcom  /
_________________________________________________________

więcej informacji o Tapio:





Kaj Tapio (Tapsa) Rautavaara (ur. 8 marca 1915 w Pirkkali, zm. 25 września 1979 w Helsinkach) – fiński lekkoatleta, oszczepnik. Mistrz olimpijski z Londynu. Także piosenkarz i aktor.

Był wychowany przez samotną matkę. Zakończył edukację na poziomie szkoły podstawowej. Przed 1939 pracował jako robotnik drogowy, drwal oraz magazynier w młynie. Służbę wojskową odbył w marynarce fińskiej w połowie lat 30. W czasie wojny zimowej (1939-40) marynarka wojenna nie prowadziła wielu operacji i Rautavaara kontynuował pracę w młynie. Podczas wojny kontynuacyjnej (1941-44) został wcielony do armii i spędził dwa lata na froncie. W 1943 został przeniesiony do służby propagandowej i pracował jako dziennikarz frontowego radia. Wówczas rozpoczął karierę piosenkarza.

Nagrał do śmierci 310 piosenek, z których wiele zyskało popularność, a trzy doczekały się złotych płyt. Był także kompozytorem i autorem tekstów wielu swych utworów. Wystąpił również w wielu filmach.

Jako lekkoatleta specjalizował się w rzucie oszczepem. Na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo wywalczył brązowy medal wynikiem 66,40. Swój największy sukces odniósł na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie, gdzie zdobył złoty medal. Na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli zajął 5. miejsce. Był mistrzem Finlandii w rzucie oszczepem w latach 1944, 1945 oraz 1947-1949.

Uprawiał także z powodzeniem łucznictwo. Był mistrzem Finlandii w 1955, a w 1958 zdobył mistrzostwo świata w drużynie w tej konkurencji.

25 września 1979 poślizgnął się podczas pozowania do zdjęcia i uderzył głową o podłogę. W szpitalu nie potraktowano tego poważnie, ponieważ uznano, że był pijany. Po zabandażowaniu głowy został odesłany do domu. W nocy zmarł wskutek krwotoku śródmózgowego w swoim domu w Oulunkylä (przedmieściu Helsinek).

źródło: wikipedia